Nieuwe ontwikkelingen...

Hier weer een update uit het warme Worcester, we hebben weer mooie weken achter de rug!

Allereerst de kids… Juda heeft z’n eerste tandjes gekregen! Welgeteld twee tanden zijn tegelijkertijd doorgekomen en dat heeft hij moeten bekopen met enorm véél volle luiers, kapotte billen en een zere mond. Maar ondanks dat blijft hij steevast lachen, wat een heerlijk vrolijk ventje! Hij blijft lekker rollen en zitten gaat steeds beter. Kortom, hij ontwikkelt lekker door!! Meneer vindt het heerlijk om in de buggy te zitten in plaats van de maxi-cosi. Zo heeft hij meer te zien en ook meer mensen om naar te grijnzen. We zitten helaas nog wel in de fase van gebroken nachten, Juda wordt elke nacht wakker om te drinken. Zal wel door de warmte komen, maar dit is niet altijd even lekker voor ons én voor alle mensen die om ons heen wonen. Rosa zit er ook helemaal in hier. Ze heeft het goed naar haar zin op school. Bizar om te zien hoe snel ze Engels leert en dit in alle dagelijkse dingen toepast! Elke week krijgt ze haar werkjes mee naar school en vertelt ze trots wat ze geleerd en gemaakt heeft: triangles, colours, flowers, animals, boats, paintings, drawings, exercizes, letters, numbers… noem maar op!

Wij hebben ook gave weken achter de rug. We hebben een interessante week gehad met veel psychologische aspecten. Een aantal inspirerende quotes en vragen op een rijtje:

• ‘Many things of your own history (your own roots of meaning and value things) are hidden in subconsiousness. This is challenging and exciting because of our human controlling mind.’
• ‘The glasses which you look to your past affects how you are in present and future.’
• ‘Your awareness of this moment can make this moment more beautiful. Are you really aware of the present?’
• ‘The bible is full of human conceptualizations of God, which was influenced by culture. How do you read and interprete the bible?’
• ‘People always capture God in their own concept, this is a simplification of the reality of God. Reality of faith can be summarized as: faith is based on love and leads to the same acts and lifestyle as Jesus (1 John 4:7)’

(Kun je geen engels, kopieer dit dan naar google translate ;))

Je kunt je voorstellen dat dit meer dan genoeg was om te processen. Het blijft bijzonder om dit als stel samen te doen, hierover te praten, te discussiëren, te worstelen maar vooral puurder mens te worden. Het is gaaf om samen diep te graven in wie we zijn, hoe we zo geworden zijn (the past), hoe we op dit moment zijn (present) en waar we graag naartoe willen ontwikkelen (future). Het is een proces van bewuster leven, bewuster zijn van je overtuigingen, van je gedrag, van je doelstellingen. Een proces van oprecht mens zijn wat voor ons betekent om vanuit de relatie met mensen om je heen je liefde uit te delen, je bestaan delen, open staan voor mensen om je heen, mensen verder helpen en hen tot een inspiratie willen zijn. En waarom? Omdat we een reflectie willen zijn van wie God voor ons is. Dit is voor ons de essentie van christen zijn.

De week hierna kwam Wilson Goeda spreken over reconsiliation (verzoening). Wilson is een bevlogen Zuid-Afrikaan die de Apartheid van heel dichtbij heeft meegemaakt. Door middel van zijn levensverhaal vol slavernij, racisme, discriminatie en geweld tot bijna dood toe liet hij ons zien hoe verzoening leidt tot persoonlijke vrijheid en vrede. Het is bizar om te merken hoe de gevolgen van de Apartheid in de huidige samenleving zijn weerklank vindt. In alle bevolkingsgroepen (white afrikaners, english afrikaners, indian afrikaners, coloured afrikaners en black afrikaners) is er nog zoveel haat en wrok over alles wat in het verleden heeft plaatsgevonden. Er heerst veel angst onder deze groepen voor wraak, waardoor mensen met angst en vooroordelen elkaar benaderen. Wij merken dit ook in de omgang met locals hier. Om deze negatieve spiraal te doorbreken is het essentieel om een open conversatie te hebben omtrent verzoening en vergeving. Dit zal nog veel jaren in beslag nemen… Toch werd het ook dichterbij gebracht door verzoening te brengen op het niveau van familie, vrienden, werk, kerk en religie.

Vorige week hebben we deelgenomen aan de jaarlijkse Nations2Nations conferentie. Dit is een internationale conferentie gericht op missionair werken in de nations. De locatie was heerlijk, Kaapstad – Muizenberg, aan het strand! De inhoud van de conferentie was erg matig en sprak ons niet heel erg aan. We hebben dus vooral genoten van worship, tijd met elkaar, spelen op het strand, Marjolein’s eerste surfles, proberen haaien te spotten, cappuccino in de zon en dolfijnen zien springen in de golven.

Aansluitend hebben we een weekendje Kaapstad gedaan ter ere van Chris’ verjaardag. We zijn er lekker op uit geweest, o.a. naar Cape Point maar daar troffen we een behoorlijk regenfront waardoor we middenin de wolken zaten. Het was dus maar kort genieten van het uitzicht maar wel een leuk avontuur!

En dan nog ons laatste nieuwtje, waarbij het goed is om een beetje achtergrond te vertellen. De DTS bestaat uit een lecture-fase (lessen) en een outreach-fase (missionair werk). Van te voren hadden we behoorlijke twijfels over de outreach, en had vooral Chris de wens om te gaan reizen naar Namibië met onze 4x4. Het schijnt daar namelijk adembenemend mooi te zijn! Normaliter wordt in de laatste twee weken bekend waar de outreach naar toe gaat, maar bij ons was dit al het geval in de 2e week van de DTS. Drie keer raden waar naar toe: Namibië! Tof om te zien hoe de puzzelstukjes in elkaar vallen. We krijgen de gelegenheid om als gezin (los van de DTS-groep) naar Namibië te reizen en kunnen daar ook rustig de tijd voor nemen en intussen genieten van het land. We zullen ongeveer zes weken in de hoofdstad Windhoek verblijven op de YWAM-basis. We hebben op dit moment nog geen idee wat we daar zullen gaan doen (het blijft wel Afrika ;)). De DTS-groep gaat daarna door naar Cambodja, maar wij zullen de resterende weken waarschijnlijk gebruiken om of te blijven ondersteunen in lokale projecten of verder te reizen door Namibië en Zuid-Afrika. Komende periode zullen we gaan verkennen waar ons pad naartoe leidt. Maar, je kunt je voorstellen dat we voor nu enorm enthousiast zijn dat we definitief naar Namibië gaan en de outreach en reizen kunnen combineren. Dat hadden we van tevoren nooit kunnen bedenken…

Een warme groet naar jullie koude land!